Şu ara kafamdan yine binlerce düşünce geçiyor..."Ve o son gün geldiğinde farketmemek için hiç yaşamamış olduğumu" Bu da şu şarkıyı söyletiyor bana içimden...Son günde de bu şarkıyı söylemek istiyorum......
"and now the end is near
and so i face the final curtain
my friend, i'll say it clear
i'll state my case,
of which i'm certain
i've lived a life that's full,
i've travelled each
and ev'ry highway
and more, much more than this,
i did it my way
regrets i've had a few
but then again
too few to mention
i did what i had to do,
and saw it through without exemption
i planned each chartered course,
each careful step along the byway
and more, much more than this,
i did it my way
yes there were times i'm sure you knew
when i bit off more than i could chew
but through it all
when there was doubt i ate it up
and spit it out
i faced it all and i stood tall
and did it my way
i've loved i've laughed and cried
i've had my fill my share of losing
and now as tears subside,
i find it all so amusing
to think i did all that
and may i say, not in a shy way
oh no, oh no not me
i did it my way
for what is a man
what has he got, if not himself
then he has not to say the things
he'd truly feels and not the words
of one who kneels
the record shows i took the blows
and did it my way
yes it was my way.
ve artık sonum çok yakın...
son perdeyle yüzleşmeye hazırım.
dostlarım, açık konuşacağım!
kati durumumu açıklamalıyım.
hayatı dolu dolu yaşadım...
her anayolu baştan sona dolaştım...
ve dahası, çok daha fazlası,
hepsini keyfimce yaptım!
pişmanlık mı? var elbette biraz...
ama sözü edilmeyecek kadar az!
hep yapmam gerekeni yaptım...
ve hepsine istisna olarak baktım.
planladım her dersini hayatın,
ve yolumdaki her dikkatli adımı.
ve dahası, çok daha fazlası...
ben hepsini keyfimce yaptım!
evet, oldu bazı zamanlar...
eminim hatırlayacaksınız!
çiğneyebileceğimden fazlasını,
umarsızca ısırmıştım!
ama bütün bunların yanında,
bir an bile şüphe duyduğumda...
hemen yuttum o lokmayı,
ve tükürüverdim dışarı!
yüzleştim tümüyle,
ve hep bastı ayaklarım yere...
hepsini yaptım keyfimce!
sevdim, güldüm, ağladım...
kaybetmekten payımı fazlasıyla aldım!
ve şimdi... yatışırken göz yaşlarım,
hepsini gülümseyerek hatırlarım! :))
düşündüm de bütün bu yaptıklarım...
utanç duymadan anlatılır mı?
utanç mı? hayır, hayır, bu ben değilim!
ben hepsini keyfince yapanım...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
İçin...

- maikedi
- İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder