Sen yoktun
Herkes vardı..
Ama toprak yağmur kokmuyordu
Kimseler gülümsemiyordu
Elimi sallasam kırık bir kalbe rast geliyordu
Sen yoktun
Herkes var(?)dı....
Sen yoktun
Herşey vardı...
Ama leylaklar kokmuyordu..
Şarkıların sesi solmuştu
Bir şehir hiç durmadan ağlıyordu
Sen yoktun
Herşey var(?)dı....
Sen vardın...
Kimseler yoktu..
Sonra bir yıldız kaydı...
Yüreğim biraz daha hızlı attı
Yüzüm hafif kızardı
Serçeler ötüşmeye başladılar
Gökkuşağı dünyayı sardı
Güneş gözünü kırptı karşıdan
Bir bebek ilk kez ağladı
Sen vardın
Kimseler yoktu..
Bana ne!....
İçin...
- maikedi
- İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder