aşk,üzüntü ve muz kabuğu

Dün gece aşkın verdiği acıyla bir kez daha burun buruna geldim.Alkolün etkisi le tüm kalkanlarından sıyrılan sevgili yeğenimin gözlerinden dökülen yaşlarda...Ablalık ,sorumluluk duygusu vs.Düşünebildiklerim başka şeylerde olsa bu gece kafamdan film şeridi gibi geçiyor dün gece."Ama ben onu çok seviyorum" diye ağlıyordu.Ne kadar içten gözyaşlarıyla.En son ne zaman bu kadar içimde hissettim aşkı...Hatırlamıyorum...Üç günlük yanılsamaları aşk kategorisinde değerlendirmiyorum artık.Dün gece aşka bir kez daha aşık oldum sanırım.Bir küçük aşk hikayesi dinledim ben dün gece.Ucu Halkın Kurtuluşu Cephesine bile dokunan."Onunla kominizmi bile sevdim ben."Nasıl da gözlerinden boncuk boncuk dökülüyordu yaşlar.İki çocuğun elele koca bir ideolojiyi aşkla birleştirmeleri.Bizim kocaman laflarla dile getiremediklerimizi dile getirebilmeleri.Sanırım yıllarla samimiyetimizi yitirirken yitiriyoruz aşkıda bir yerlerde.O saf ve deli duygunun yerini daha yüzeysel hazlar keyifler alıyor.Aşkı tüm hücrelerinde hissetmektense günlük lipidomuzun bir parçası haline getiriyoruz.Sonra da utanmadan aşktan şikayet ediyoruz.Kendimize bakmayı unutup...
Teşekkür ederim Mervecim...Bana unuttuğum şeyleri hatırlattığın için...Kalbimin gerçek yerini...