Çarşamba, Aralık 24

otobüs

Aşk insanın hayatında hiç sormadan giriyor sevgili.Bir gün bir durakta yanlış bir otobüse biner gibi.Sen gece ve yağmur altındasın belki,ıslanmışsın;gelen otobüsün senin otobüsün olduğunu düşünerek koşarak atlıyorsun otobüse.Ama onun senin gitmek istediğin yönden hiç haberi yok.Kendi yoluna gidiyor ve sen kendini birden hiç tanımadığın bilmediğin bir yerinde buluyorsun şehrin.O yalnızlık,korkmuşluk duygusunu bilirmisin.O an birden ne düşüneceğini bilemezsin.Sonra kafan yavaş yavaş çalışmaya başlar.Keşke hiç inmeseydim otobüsten dersin.Aynı otobüsle geldiğin yere dönebilirdin oysa.Şimdi hiç bilmediğin bir yerde yalnızsındır.Ve bir sonraki otobüsün ne zaman geleceğini bilmiyorsundur.İşte aşk böyle bir yalnızlık,böyle bir korkmuşluk ve böyle bir merak duygusudur ilk başlarda.Kendini birden sana ait olduğunu sandığın bir şehirde yalnız ve kimsesiz hissedersin.Senin bilmediğin bir yol senin bilmediğin bir sona getirmiştir seni.Şimdi buradan bildik bir yere dönmek istersin,kendi evine ...Ama o da pek mümkün görünmemektedir.En kısa yol bir taksiye atlamaktır diyorsan...Şehrin bu kısmında taksi bulamazsın genelde...

Hiç yorum yok:

İçin...

Fotoğrafım
İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.

deviantart

Powered By Blogger