Sen benim çocukluk anılarım olmalıydın...

Bir piyano sesi duyuluyor çok uzaklardan
Sen benim çocukluk anılarım olmalıydın aslında..
Ansızın yıllar öncesinden kopup geliveren bir yüz..
Çıkmaz bir sokakta karşılaşmalıydık
Birbirimizin yüzüne öyle bir bakıp
Bir yerlerden hatırlamalıydık..
Ardından bakarken gözümde canlanıvermeliydi
Kumdan kale yapmaya çalışırken
Dalgaların mızıkçılık yapıp bozuvermesi yaptığın kaleyi
Ve gözünde biriken çocuk yaşlarıyla baktığın yüzüm...
Senin çocukluğun benim ilk ergen hallerim...

Sen benim çocukluk anılarım olmalıydın aslında...
Onu bir yerlerden tanıyorum demeliydim soranlara...
Ortak tanıdıklarımız olmalıydı
Ortak anılarımızdan fazla...
Geriye dönüp baktığımda
Zihnimde canlanıvermeliydi..
Yürüyen bir su gibi büyüyüveren
Yetişkin bir adama dönen çocuk gözlerinin hali..

Sen benim çocukluk anılarım olmalıydın aslında...
Çocukluk yıllarımla gençlik yıllarım arasında kalmış
Kocaman çocuk gözleriyle gülümseyen
Erken büyümüş olmanın verdiği hüzün yüzüne asılı kalmış
Genç bir adama dönüşmüş bir çocukluk anısı..olmalıydın..aslında...