Bugün amcamı kaybettik.Ansızın..Beklemeden..Bırakıp gitti bizi.Çay içerken.Tıpkı dedem gibi diyorlar.Ben daha doğmadan önce kaybetmiş babamlar dedemi.Kahvede çay içiyormuş.O da ikinci yudumunu alamamış.Yani yine büyük satrançcı oyundaki piyonlardan birini daha çıkartmayı uygun gördü..
Ölümler kimilerinde imanı kuvvetlendirirmiş,kimilerinde inkar duygusunu.Bende iman olmadığı kesin.Daha doğrusu bu satranç oyunundan giderek daha rahatsız olmaya başladım.Çünkü veda zamanını bilmemek çok zor.Pazar günü anneler günü için Dikili'ye gittiğimde amcamın dükkanına uğramamıştım,hadi dedim haftaya tekrar geleceğim nasıl olsa.Oysa çok severdim amcamı.O da beni.Üç oğlu var amcamın.Bende olmayan kızıydım.Öyle severdi çocukken.oysa büyüdük ve zaman yetmez oldu hayata..Canım acıyor.Hemde çok...Pişman olmamak için değerini bugün bilin sevdiklerinizin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder